Rok na estońskiej wypie KihnuŻycie pomiędzy lekkością a melancholią

Kilka mil morskich od wybrzeża Estonii, na obrzeżach Morza Bałtyckiego, maleńka wyspa walczy z czasem. Na małej wyspie w zatoce Ryskiej 400 Estończyków żyje zgodnie ze starymi zasadami i tradycjami. Tradycje Kihnu przetrwały całe stulecia. Kobiety są odpowiedzialne za gospodarstwo domowe, zbiory, sprawy rodzinne, a mężczyźni pracują na morzu. Ludzie żyją tu we własnym kręgu i są bardzo nieufni wobec nieznajomych. Teraz mieszkańcy walczą o zachowanie swojej unikatowej kultury. Wstawia się za nią zwłaszcza pewna kobieta.

 

41-letnia Mare jest matką czwórki i wychowała się na Kihnu. Prowadzi dom i kilka pokoi gościnnych, dzięki czemu stara się zachować równowagę pomiędzy tradycją a nowoczesnością. Jej mąż, Olavi pracuje na statku towarowym. CórkaAnni gra na tradycyjnych akordeonach instrumentalnych i skrzypcach, chodzi w długiej czerwonej spódnicy i w chuście na głowie i uczy się lokalnych tańców ludowych. Anni chce żyć w przyszłości na Kihnu i chciałby poślubić chłopca z wyspy. Reżyserka Julia Finkernagel przedstawia rok życia na wyspie i walkę mieszkańców Kihnu o zachowanie tożsamości kulturowej przy jednoczesnym poszukiwaniu nowoczesności.