Gimnastyka

Marcel Proust jest jak Szekspir, Cervantes albo Goethe: wszyscy ich znają, mało kto nie czytał. Napisane w 14 lat "W poszukiwaniu straconego czasu" to najdłuższa powieść świata, licząca 1 267 069 słów. Wszyscy zapamiętali z niej jednak jedną rzecz: Proust jadł magdalenki. Dlaczego przypominały mu dzieciństwo? I czemu tylko to pamiętamy? I czy magdalenka mogła być sucharkiem?